8 ปีศาจจีน ปีศาจร้ายที่เหมือนหลุดออกมาจากนิยายแฟนตาซี

พอใกล้ถึงวันตรุษจีนแล้วก็นึกอะไรขึ้นได้ว่าเมื่อช่วงประมาณปีที่แล้วเคยศึกษาเรื่องอสูรร้ายในดินแดนเอเชีย วันนี้ชาว Ghostsfolder ของเราก็จะมานำเสนอเรื่องของปีศาจจีนที่เป็นปีศาจร้ายในตำนานกันบ้าง มาดูว่ามันจะแฟนตาซีเหมือนหลุดออกมาจากนิยายจริงรึไม่

ฉยงฉี (窮奇) – สัตว์ปีศาจแห่งความยุยง

ปีศาจจีน ฉยงฉี คือหนึ่งในสี่สัตว์ร้ายบรรพกาล ตำนานของฉยงฉีนั้นถูกเล่าขานมาหลายรูปแบบ ตามตำราซานไห่จิง ฉยงฉีถูกพรรณนาว่าเป็นสัตว์บินได้ มีร่างกายคล้ายพยัคฆ์มีปีก รูปร่างเหมือนเสือ รู้ภาษามนุษย์ และชอบกินคนชอบกินมนุษย์โดยเฉพาะเริ่มกินจากศีรษะ และชอบสนับสนุนคนพาลขัดขวางคนดี รู้ภาษามนุษย์ เมื่อมีคนโต้เถียงหรือทะเลาะกัน มันก็จะเลือกกินผู้ที่มีปัญญา ยิ่งไปกว่านั้น มันจะล่าอาหารให้มนุษย์ที่ชั่วร้าย เชื่อกันว่ามันจะอาศัยอยู่ภูมิภาคทางตอนเหนือของจีน นอกจากนี้ยังมีตำนานที่ว่าฉยงฉีคือหนึ่งในสิบสองเทพผู้ขับไล่โรคระบาด มีหน้าที่กลืนกินสิ่งชั่วร้ายอีกด้วย

จิ้งจอกเก้าหาง ( 九尾の妖狐 ) – ปีศาจร้ายจอมบำเพ็ญตนเพื่อความหลอกลวง

คนจีนเชื่อกันว่า จิ้งจอกเก้าหางนั้น เกิดจากสุนัขจิ้งจอกที่อยากจะเป็นมนุษย์ จึงบำเพ็ญตบะเป็นเวลานาน โดยทุก ๆ 100 ปีจะมีหางเพิ่มขึ้น 1 หาง และเมื่อบำเพ็ญเพียรจนครบ 9 หาง จะทำให้มีพลังแก่กล้ามากขึ้น ปีศาจจีนตนนี้เป็นที่รู้จักกันอยู่พอสมควร เรามักจะเห็นอยู่ในภาพยนตร์หรือซีรี่ส์มาหลายเรื่อง ลักษณะของปีศาจจิ้งจอกจะเป็นเพศเมียและสามารถกลายร่างเป็นผู้หญิงโฉมงามได้ เป็นปีศาจในเทพปกรณัมจีน โดยตำนานว่ากันว่าปีศาจจิ้งจอกเป็นผีร้าย แต่ในบางมุมกล่าวว่าไม่ได้มุ่งร้ายเสมอไป

ฮุ่นตุ้น (混沌) – สัตว์ปีศาจแห่งความโกลาหล

ฮุ่นตุ้น คือปีศาจจีนที่มีลักษณะเป็นภาวะเป็นอากาศ รูป และธาตุที่ยังปะปนเกาะกลุ่มกัน เป็นสภาพดั้งเดิมของจักรวาลก่อนที่เทพผานกู่จะใช้ขวานจามแยกเป็นฟ้าและดินตามตำนานการสร้างโลกของชาวจีน และยังใช้เปรียบเปรยถึงความคิดอ่านที่เลอะเลือน จึงถูกใช้เป็นชื่อของสัตว์ร้ายด้วย ฮุ่นตุ้นนั้นเป็นสัตว์ประหลาดที่มีรูปร่างเหมือนสุนัขตัวใหญ่แสนดุร้าย มันไม่สามารถแยกแยะผิดถูกได้ มีอุ้งเท้าเหมือนหมีแต่ไร้กรงเล็บ มีตาแต่มองไม่เห็น เดินได้แต่ขยับไม่ได้ และมีหูแต่ไม่สามารถได้ยิน รูปร่างของมันจึงมักถูกพรรณนาว่าเป็นสัตว์ปีศาจที่ไม่มีใบหน้าหรือศีรษะ มันจะมีท้อง แต่ไม่มีอวัยวะที่ทำหน้าที่อย่างหัวใจ ปอด หรือไต มันมีลำไส้ที่ตรง ไม่คดงอดังเช่นลำไส้ทั่วไป ดังนั้นทุกอย่างที่มันกินเข้าไปก็จะผ่านลำไส้โดยตรง

ตำนานอีกเวอร์ชันหนึ่งพรรณนาว่า ฮุ่นตุ้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีปีกสีแดงดั่งนก ร่างกายมีลักษณะเหมือนก้อนขนาดมหึมาสูง 6 ฟุต มี 4 ปีก แต่ไร้ใบหน้า ตามตำนานเล่าว่าฮุ่นตุ้นอาศัยอยู่ในภูเขาเทียนซาน (天山) ชอบร้องเพลงและเต้นรำ

เหนียน (年獸) – ปีศาจแห่งความดุร้าย

เหนียน ปีศาจจีนที่เป็นตำนานของวันตรุษจีน ซึ่งเป็นวันสำคัญของชาวจีนที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ เล่ากันว่า ในป่าทึบแห่งหนึ่ง มีสัตว์ดุร้ายและอันตราย มีชื่อเรียกว่า ‘เหนียน’ ออกอาละวาดกินคนเป็นประจำ พระเจ้าจึงลงโทษมันโดยการอนุญาตให้ลงจากภูเขาได้เพียง 1  ครั้ง ต่อ 1 ปี เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิ ปีศาจเหนียนจะออกอาละวาด ผู้คนต่างพากันสะสมเสบียงเอาไว้ ปิดประตูหน้าต่าง และไม่หลับไม่นอน เพื่อต่อสู้กับมัน ปีศาจเหนียนลักษณะหัวมีขนรุงรัง มีความดุร้าย อาศัยอยู่ในทะเลลึก ทุกสิ้นปีจะปีนขึ้นฝั่งมาทำร้ายผู้คน

จงขุย (钟馗) – เทพนักรบผู้กำจัดความชั่วร้าย

ว่ากันว่า จงขุย เป็นเทพกึ่งปีศาจจีนในตำนาน เป็นผู้กำราบปีศาจร้าย โดยตามบ้านของคนจีนสมัยก่อนมีภาพวาดของมันไว้ที่หน้าประตูเพื่อปกป้องคุ้มครองคนในบ้าน ลักษณะของจงขุยเป็นชายหนุ่ม มีความรู้ แต่หน้าตาอัปลักษณ์ วันหนึ่งเขาเดินทางไปสอบเข้ารับราชการกับเพื่อน ที่เรียกว่า ‘จอหงวน’ ในเมืองหลวง ถึงแม้ว่าจงขุยจะสอบได้คะแนนสูงสุด แต่ฮ่องเต้ก็ไม่ได้ประทานตำแหน่งจอหงวนให้เพราะเขามีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดนั่นเอง จงขุยจึงโกรธและน้อยใจเป็นอย่างมาก จึงได้ฆ่าตัวตายที่บันไดหน้าพระราชวัง เมื่อตายไป เขาได้เป็นราชาแห่งปีศาจในนรก และจะกลับบ้านเกิดในช่วงปีใหม่ของจีน (วันตรุษจีน) ตำนานได้กล่าวไว้ว่า จงขุยได้รับมอบหมายจากสวรรค์ให้มีทหารในสังกัดถึง 3,000 นาย เพื่อช่วยในการกำราบปีศาจร้าย สำหรับชาวจีนจงขุยคือเทพที่สำคัญในยามที่ชาวบ้านกลัวภูตผีหรือถูกคุณไสยเล่นงานเอาจึงต้องมีคุ้มครองอยู่ในบ้านนั่นเอง

เทาเที่ย (饕餮) – สัตว์ปีศาจแห่งความตะกละ

เทาเที่ย ปีศาจจีนที่เป็นหนึ่งในสี่ยอดสัตว์ร้ายบรรพกาล ตามตำรา “ซานไห่จิง” (山海经) ซึ่งเป็นบันทึกในสมัยโบราณของจีนเขียนไว้ว่า เทาเที่ยเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีร่างกายเป็นแกะ มีมือเหมือนมนุษย์ มีใบหน้าดังเช่นมนุษย์ และมีฟันแบบเสือ ดวงตาอันแสนแปลกประหลาดของมันซ่อนอยู่ใต้รักแร้ และมีเสียงเหมือนเด็กทารก

เทาเที่ยขึ้นชื่อว่าเป็นจอมตะกละจึงถูกนำมาเปรียบเปรยถึงคนที่ตะกละตะกลามหรือละโมบโลภมาก เพราะมันกินทุกอย่างไม่เลือกหน้า กินทั้งมนุษย์และแม้กระทั่งร่างกายของมันเอง ดังนั้นชาวจีนในสมัยโบราณจึงมักจะสลักรูปของเทาเที่ยไว้บนหม้อหุงต้มและเจ้าสัตว์ร้ายตัวนี้ยังเป็นที่มาของคำว่า “เที่ยเชิ่งเยี่ยน” (餮盛宴) ที่แปลเป็นไทยว่า “งานเลี้ยงเทาเที่ย” มักใช้กล่าวถึงงานเลี้ยงอันยอดเยี่ยม พร้อมพรั่งไปด้วยอาหารแสนอร่อยในวัฒนธรรมจีน

เซี่ยจื้อ (獬豸) – ปีศาจแห่งกระบวนการยุติธรรม

ตำนานของชาวจีนในสมัยราชวงศ์ถังกล่าวไว้ว่า เซี่ยจื้อ คือปีศาจจีนที่เป็นสัตว์อาศัยอยู่ในป่า ตัวใหญ่กว่าวัว รูปร่างเหมือนสิงห์มีเขาแหลมตรงกลางศีรษะ และมีสติปัญญาสูง ว่ากันว่าสามารถแยกแยะใครถูกใครผิดโดยสัญชาตญาณได้ เซี่ยจื้อถูกเรียกว่าเป็นสัตว์แห่งความยุติธรรมในสมัยราชวงศ์ฮั่น เป็นสัญลักษณ์ของความยุติธรรมและกฎหมายในราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ถัง รวมไปถึงการใช้รูปเซี่ยจื้อที่เครื่องแบบสารวัตรในประเทศไต้หวันและมีการสลักรูปไว้ในค้อนตุลาการของจีนอีกด้วย

เถาอู้ (檮杌) – สัตว์ปีศาจแห่งความโง่เขลา

มาปิดจบด้วยอสูรร้ายตัวสุดท้าย ตามตำราซานไห่จิง เถาอู้นั้นเป็นปีศาจจีนที่มีหน้าคน เท้าเหมือนเสือ และมีฟันเหมือนหมู มีหางยาวมากกว่า 315 เมตร และมีขนยาวกว่า 2 เมตร เชื่อกันมันอาศัยอยู่ในภูมิภาคทางตะวันตกของจีน ในวัฒนธรรมจีน คำว่า “เถาอู้” มักใช้เรียกผู้ชายที่ดื้อรั้น

ในตำรา “จั่วจ้วน” (左传) บันทึกไว้ว่า เถาอู้เป็นบุตรของจวนซวี (颛顼) หนึ่งในจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่สมัยจีนโบราณ เถาอู้นั้นเป็นเด็กดื้อรั้น ไม่ฟังความ หลังจากเสียชีวิต เถาอู้ก็กลับชาติมาเกิดเป็นสัตว์ปีศาจจอมโง่เขลา

และนี่คือ 8 ปีศาจจีน อสูรร้ายในตำนานที่เหมือนหลุดออกมาจากนิยายแฟนตาซี ซึ่งบอกได้เลยว่าเราเองก็คุ้น ๆ หูบ้างบางชื่อ เช่น เทาเที่ย สัตว์ร้ายที่สมัยจีนโบราณที่ถูกนำมาสร้างตัวตนใหม่ในหนังแต่ก็ยังคงดุร้ายตามตำนาน รวมไปถึงจิ้งจอกเก้าหางที่มีตำนานจากหลากหลายแหล่ง ซึ่งปีศาจแต่ละตัวที่เราได้นำมาพูดก็เหมือนหลุดออกมาจากนิยายจริง ๆ ดูน่าเหลือเชื่อเกินจริง บทความนี้ได้รับการสนับสนุนอย่างเป็นทางการจาก bk8th